Van de regen in de drup

Want werkelijk overal waar ik aankom, regent het net ietsje harder dan waar ik vandaan kom.
Maar eerst was ik in het mooie en vooral ook zonnige Guanajuato. Hier ben ik twee dagen gebleven waarin ik veel heb rondgewandeld (lees: straatjes beklommen) en een aantal musea heb bezocht. Dit keer het geboortehuis van Diego Rivera en het oh zo beroemde mummiemuseum met daarin uitgedroogde lijken waar bordjes bij hangen in de trant van "hoera, ik ben de allergaafste mummie in het hele museum want niemand heeft aan me gezeten terwijl ik onder de grond lag!". Een vrij bizarre ervaring dus. Om over de embryomummie (hoera! ik ben de kleinste mummie ter wereld!) maar niet te spreken.... brrr!
Gelukkig kan je in Guanajuato ook heerlijk eten, heerlijk drinken en van het prachtige uitzicht genieten.

Daarna ging mijn tocht met een nachtbus naar Zihuatanejo aan de pacifische kust. Ik meende dat de bus om 8 uur 's ochtends zou aankomen, dus ik was redelijk geshoqueerd toen we om 5 uur 's al gemaand werden de bus te verlaten. Omdat midden in de nacht rondhangen op busstations niet in m'n hobby top-10 staat, nam ik een taxi naar een hostel. Helaas was het hostel dicht waarna ik de chauffeur vroeg me daarom maar naar een hostel te brengen waar we al langsgekomen waren en ik gezien had dat er licht brandde. Eenmaal aankomen bij hostel Angela's verviel ik weer eens in onenigheid met een taxichauffeur omdat hij meende dat ik hem een dubbele ritprijs verschuldigd was. Hoewel ik op dat moment al afgezet was, wilde ik hem best wat meer betalen omdat hij een omweg had moeten maken maar er is natuurlijk een limiet in hoeveel ik precies afgezet wens te worden. Uiteindelijk zei ik "nou dan niet" en wilde het hostel instappen toen de chauffeur naar de grond dook en mijn gevallen fleecedekentje (in hoesje) opraapte en zei: "nou dan neem ik je tasje mee". Woedend opende ik de deur van de taxi maar hij reed gewoon weg. Trillend van ellende en huilend van woede belde ik aan bij het hostel. Gelukkig deden ze open en net toen ik mijn verhaal aan het doen was, kwam de chauffeur weer langsrijden, gooide het dekentje uit het raam van de taxi en reed weg....
Nou vraag ik je! Nou heb je natuurlijk niks aan een fleecedekentje in tropisch Zihuatanejo, maar hij dacht waarschijnlijk dat ik het nummer van zijn taxi wel onthouden had (blond-moment want dat had ik dus niet) en wilde niet in de problemen komen. Grmbl. De jongen van het hostel had het nummer wel onthouden en we hebben nog gebeld naar de centrale maar hij ontkende natuurlijk in alle toonaarden.
Gelukkig heeft Zihuatanejo alles in zich om dit soort ellende snel achter je te laten. Stel je voor: blauwe lucht, groene bergen, wit strand, azuurblauwe zee vol kleurige visjes, een snorkeltrip met een gespierde Julio gevolgd door een cocktail op een strandstoel.... Zo zag mijn vrijdag er verder uit.
Omdat er verder echt niets te doen is in Zihuatanejo (en het regende de hele nacht pijpenstelen én er waren ook geen andere gasten in het hostel om tripjes mee te maken) ben ik gisteren maar weer in de bus naar Taxco gestapt. Om een drama te voorkomen wilde ik dit keer per sé met een collectivo naar m'n hostel. Gevolg: half uur in de motregen wachten op een collectivo, dan een half uur in echte regen door iedereen de verkeerde kant op gestuurd worden en dan in de stortregen aankomen bij het hotel naar keuze. Daar zit ik momenteel erg leuk, met eigen balkonnetje met uitzicht op de prachtige bergen hier in Taxco. Maar omdat het hier ook regen troef is, stap ik morgen in de bus naar Puebla (ik race wel erg snel zo). Daar blijf ik wel een dag of 2 om even m'n was te doen en om de grootste piramide van de wereld te bekijken en hopelijk te beklimmen!
Nu ga ik nog wat foto's uploaden als het meezit! Oh en een filmpje van een van de mooiste ritten die ik ooit gemaakt heb: Zihuatanejo-Acapulco.