Met frisse zin Zuid-Amerika in

Bij aankomst op het vliegveld van Panama werd om een of andere duistere reden mijn ticket opgepimped tot business class waardoor ik afgelopen dinsdag geheel in stijl van continent wisselde. Het was gewoon jammer dat de vlucht maar 1,5 uur duurde!
Aangekomen in Ecuador waaide er meteen een frisse wind. Hoewel de hoofdstad, Quito, zo ongeveer óp de evenaar ligt is het klimaat gelijk aan dat van een goede lentedag in Nederland (brrr fris!....pfff warm....brr fris!...oh nee, regen!....pfff warm!). De stad lag te baden in de lentezon en zag er dusdanig aantrekkelijk uit dat ik gelijk besloot er nog een dagje langer te blijven dan gepland. Het hostel heette mij op zijn eigen onbewuste manier welkom door ´s avonds tijdens het diner een medley van Blof, Doe Maar en (jaja!) Guus Meeuwis te draaien.
Ecuador doet mij nog het meest aan Guatemala denken, met zijn enorme bergen en mensen in oorspronkelijke klederdracht. Ook de armoede is hier weer hoog en aanwezig (in tegenstelling tot in Costa Rica en Panama). Kinderen die bij het rode stoplicht handstandjes en radslagen maken om geld op te halen, kinderen niet ouder dan 8 jaar die alleen in de bus snoepjes verkopen en liedjes zingen, schoenenpoetsertjes die je gewoon smeken om geld... En aan de andere kant zijn daar de moderne buurten, de wolkenkrabbers, winkelcentra...veel tegenstellingen.
De dag na aankomst was ik op de evenaar. Hier staat een groot monument met een antropologisch museum erin. Ik had hier nog wel langer willen rondkijken maar het geval wilde dat Toffe Bruine Broek de avond ervoor overleden was en ik dusdanig gedoemd was tot weer een middag winkelen terwijl ik er eigenlijk net helemaal klaar mee was. Niks gevonden en de mevrouw van de wasserette heeft Toffe Bruine Broek weer (voorlopig) nieuw leven ingeblazen.
Gisteren heb ik nog heel verantwoord een kunsthistorisch museum bezocht en vervolgens het oude centrum. Hier bleek van alles gaande te zijn bij het ´witte huis´ van Ecuador en ja hoor, even later kwam de president himself samen met de president van Uruguay vrolijk het balkon op gewandeld. Het was nog even gissen wie wie was maar het gegil en op en neer gespring van de Ecuadoriaanse schonen deed mij vermoeden dat de knapperd van het stel hun president was.
Vandaag heb ik dé markt van Ecuador bezocht, in Otavalo. Het was geen marktdag maar dat betekent niet dat er geen markt is! Ik heb mijzelf voorzien van een warme muts, warme wanten en een warme sjaal, alle geen overbodige luxe de komende tijd. Morgen ga ik namelijk richting vulkaan Cotopaxi en daar ligt zelfs sneeuw op!
Wat de aardbeving in Peru voor mijn reisplannen betekent weet ik nog niet. Ik had gepland over drie weken in Pisco te zijn maar aangezien 80% van de stad verwoest is denk ik niet dat er voorlopig een toeristeninfrastructuur is. Wellicht zijn er vrijwilligersmogelijkheden...
Geplaatst door Willemien Nieuwstad op 18-8-07 om 0:05 in Ecuador