Lekker Luxepaarden

Het was even wennen om aan te komen in het hostel: geen mensen die zich haasten om je tas voor je te dragen, geen welkomstcocktail, geen verkwikkend opfrisdoekje, níemand die de moeite had genomen om even mijn handdoek in de vorm van een zwaan of olifant te vouwen.... vrij barbaars!! Oftewel: de vakantie was fantastisch!
Nadat de familie doodvermoeid het vliegtuig uitgestrompeld was en na wat geknuffel over en weer gingen we met een taxi naar het hotel waar ik al reeds ingechecked was. Het was echt fantastisch prachtig, met voor elk van onze kamers een overdekt privétuintje mét ventilator. De volgende dag werden we al vroeg opgehaald door een busje die ons naar een grote bus bracht die ons naar Tortuguero zou brengen. Na een beetje bekvechten met een Franse mevrouw kon ik mij lekker naast mijn papa in de luxe tourbus laten neerploffen. De tourgids begon al meteen te kwekken en bleek dit zo´n beetje de gehele reis vol te kunnen houden. Aangezien je niet met een bus bij Tortuguero kunt komen gingen we verder met een soort speedboot waarop we onder het ´genot´ van de nog immer kwekkende tourgids verschillende spannende exotische diersoorten konden waarnemen. Het hotel was uiteraard weer fantastisch met een geweldig zwembad waar mijn dierbare familieleden vrijwel direct inplonsden. ´s Middags gingen we even met een bootje naar het strand en het übertoeristische dorpje bekijken. De dag erop liet het regenseizoen van zich horen en hebben we lekker met onze regenlaarzen door de junglemodder kunnen stampen terwijl we kennis maakten met hypergiftige felrode minikikkertjes en vele hoeveelheden regen. ´s Middags nog een fijne boottocht gemaakt (het is op een boot beter droogblijven onder een poncho dan al lopend door de jungle was de wijze les van deze dag) waarop we zelfs kaaimannen zagen en ook een otter. ´s Avonds kwam het hoogtepunt en mochten we eerst een uur door het pikke donker lopen om vervolgens maar liefst twee enorme schildpadden eieren te zien leggen!
Na Tortuguero gingen we op naar Puerto Viejo waar we direct aan zee zaten en gesnorkeld hebben en wederom (dit keer droog) door de jungle gebanjerd. Dit keer zagen we apen, luiaards, slangen, spinnen en vissen uiteraard! Vervolgens leidde de reis ons naar Volcán Arenal waar we echt het meest geweldige uitzicht vanuit de kamer op de vulkaan hadden die ons vervolgens trakteerde op meerdere uitbarstingen ´s nachts die volgens paps en mams goed te volgen waren vanuit ons stulpje (de conversatie tussen Margreet en mij ging die nacht zo: ´klopte er iemand op de deur?´ ´nee ssst ga slapen´, dus wij hadden het gemist). De volgende dag gingen we een wandeling maken op de vulkaan. Deze viel een beetje in duigen toen het behoorlijk ging onweren waarop de gids ons beloofde dat we dan na de hot springs (die bij het uitje hoorden) nog even zouden gaan kijken naar de uitbarstingen. De hot springs waren een soort Center Parcs maar echt heerlijk! Het feit dat ze op de dag van uitkomst de nieuwe Harry Potter gewoon in de souvenirwinkel hadden liggen veroorzaakte zoals velen van u zullen begrijpen een uitzonderlijke jubelstemming bij yours truly.
Met mijn nieuwe vriend Harry hobbelden we na een panoramisch begin van de rit de volgende dag zo´n vier uur lang over de laatste veertig kilometer weg richting Monteverde. Shaken, not stirred kwamen we aan bij wederom een geweldig hotel, zo´n beetje naast het nationale park waar we vervolgens niet naartoe zijn gegaan. Wel hebben Margreet en ik de Canopytour uitgecheckt en zijn papa en mama veel relaxter over de hangbruggen door de jungle gegaan. Om onze tour compleet te maken deden Teetje en ik nog even een Tarzansprong wat feitelijk een mini bungyjump is gevolgd door schommelen terwijl op en neer springende mannetjes je proberen te pakken zodat de volgende kan springen. Hipperdepip.
Daarna was het op naar het eindpunt van onze reis: Manuel Antonio. Hier was toch wel het allergeweldigste hotel met een fantastisch uitzicht op zee, heeeerlijk eten, vriendelijke mensen, midgetgolf, tennisbaan (leuk om te tennissen met apengebrul op de achtergrond!), zo´n drie zwembaden, poolbar etc. etc. u krijgt ´the picture´!! Hier hebben we nog vier dagen gerelaxed, gechilld, cocktails gedronken, vele biefstukken gegeten en gescrabbled. De laatste dag gingen we nog zeilen op een catamaran in de hoop dolfijnen te spotten maar helaas. Wel gingen we weer snorkelen. Ik had van de gids een zakje crackers meegekregen om de vissen te voeren. Big Mistake. Ik had nog niet de helft van mijn crackers in het water gegooid of ik werd werkelijk omsingeld door zo´n honderd kleine gele visjes die allemaal hap hap hap naar Willemien deden. Toen was het wel weer over met de snorkelpret. Vissen zijn natuurlijk leuk om naar te kijken maar zodra ze je op lijken te willen eten is het tijd om de boot weer op te zoeken.
En vandaag zit ik weer in San José! Vanochtend is de fam op naar het vliegveld gegaan en heb ik, een beetje depri dit keer, maar weer eens door het winkelcentrum gezwerfd. Het is wel een beetje wennen: geen bekende mensen meer om me heen, geen snurkende Margreet meer naast me die af en toe in d´r slaap opvliegt, ¨VET!!¨ zegt en weer doorslaapt, geen mama die haren van m´n t-shirt afplukt, geen papa die om de ´cinquenta´ vraagt... snik! Morgen is het op naar Bocas del Toro in Panama! Daar zal ik proberen om de kleurrijke foto´s bij dit verhaal te plaatsen.
En dan sluit ik nu af met een hiep hiep hoera lang zal die leven voor papa!
Geplaatst door Willemien Nieuwstad op 30-7-07 om 2:39 in Costa Rica